درآمدی‌ عرفانی بر معنای «المدرکه»

«المدرکه» یا همان «برجستگی میان دو کتف» یکی از اصطلاحات مشهور عرفانی به شمار می­آید. این موضع، به عنوان یکی از مواضع مهمّ و اساسی ادراک و آگاهی شناخته شده است و از آن با تعبیرهای دیگری همچون ؛ «پیوندگاه»، «نقطه­ی ربّانی»، «محلّ ثابت شده ادراک» یاد شده است. افزون بر این، «المدرکه» در برخی روایت­های اسلامی با شخصیّت عرفانی پیامبر اکرم (ص) در ارتباط است؛ تا آنجا که از این موضع با تعبیرهایی همچون؛ «مهر نبوّت» و «خال نبوّت» خبر داده شده است. اثبات و شرح پیوند میان ادبیّات عرفانی و علم روایت و حدیث از دیگر محورهای این پژوهش به شمار می­آید که در مرتبه­ی دوم قرار می‌گیرد. دو محور اساسی این پژوهش، عبارتنداز: الف. پیشگفتاری درباره­ی معنای لغوی و اصطلاحی «المدرکه» و کلیّات پژوهش. ب. پردازش تحلیلی موضوع در پرتو ادبیّات  اسلامی و عرفانی.